Haz ve Şaşkınlık!
Epikuros bile kendi soy+sopunu unuttu, ama bizim yerli Epikurosçular hazzın, öte yandan aymazlağın suyunu bıkmadan, yorulmadan Osmanlı şerbeti gibi yudumluyorlar.
Ne tuhaf "şeyler" bunlar..
Bunca haz insanda içinden çıkılmaz bir şaşkınlık yaratmalı, ama önce "şaşkınlık etmeyi"bileceksin, düşünce gereği.
" O ", yani Epikuros bile"kendini" fırlatıp attı,
kendi teninin ağır yükünü.
Ben mi sordunuz?
Bilge olanlar arasına atıyorum kendimi, kişisel umutsuzluğumdan değil,
görünen, yaşanan, yaşadığımız çoğu sosyal ilişkilerin bizi yeterli kılmadğından dolayı.
Yorgun tenime
Soruyorm,
Ruhların bağlılığı neden bunca zedelendi?
Neredeyim?
Neredesiniz?
Bu sayfalara daha ne kadar yazarım, "fikrim yok", ama içinden geçtiğim, geçmeye çalıştığım "umut geçidi" süresince devam eder. sanırım.
Selam,
Muhabbetle,
Hu.
Sufi.
Ne tuhaf "şeyler" bunlar..
Bunca haz insanda içinden çıkılmaz bir şaşkınlık yaratmalı, ama önce "şaşkınlık etmeyi"bileceksin, düşünce gereği.
" O ", yani Epikuros bile"kendini" fırlatıp attı,
kendi teninin ağır yükünü.
Ben mi sordunuz?
Bilge olanlar arasına atıyorum kendimi, kişisel umutsuzluğumdan değil,
görünen, yaşanan, yaşadığımız çoğu sosyal ilişkilerin bizi yeterli kılmadğından dolayı.
Yorgun tenime
Soruyorm,
Ruhların bağlılığı neden bunca zedelendi?
Neredeyim?
Neredesiniz?
Bu sayfalara daha ne kadar yazarım, "fikrim yok", ama içinden geçtiğim, geçmeye çalıştığım "umut geçidi" süresince devam eder. sanırım.
Selam,
Muhabbetle,
Hu.
Sufi.
posted by Sufi | 10:33 AM
5 Comments:
ruhlarımızın çok evvelden seçtiği hayatları yaşadığımıza inanırım ben. yüce yaradanın adaleti böyle tecelli eder derim içimdeki ben'e. her düşüşte yeniden ayağa kalkma gücü verir bu inanç.
ya da seçilen ruhlar mı desek?
o seçilmişler ki bir kısmı
ruhun kaynağına ihanet ederler.
"and olsun" diyor:"yanılanlara"!
ne anlamlı bir yemin.
ve "and olsun "yılmayanlara".
iki yemin arası "araf".
ruhun ayaklarına sarıldığında şu mağrur insan aklı diğer ruhlarla bağlılık denilen şeye de olan oldu.
ruh "öz"üne yabancılaşınca, kendi kendine de laneti değil midir arafta kalmak? dönersen yüzünü "öz"ününe peki, umut geçidi açılmaz mı önüne?
sanirim ya Hafiz'dan olacak, ya da
baska onemli bir selcuklu donemi sairlerinden birine, hafizam yaniltabilir,"sanri kültü" ortak dosyamizda duruyor.
c.m'nin bir cevirisidir:
" yokluk bahcesinin sessiz kusuyum,
toprak aleminden degilim,
bir surligine su ten kafesine
haps edilmisim.."
diye biter o uzun ve guzel siir.
ah, insan oglu bir kavraya bilse bunu..
anlatmak istedigim ise ruh isini biliyor. Biz saede "kafes" emanetcisi olarak, onu daha temiz, daha gecirgen, soluk alacagimiz "hane"'ye donusturmeliyiz, tum bu umut gecitlerinin, huzur arayislarimizin onemli hedeflerinden biri sayilabilir.
Post a Comment
<< Home